Het is precies zoals je zegt: de informatie was schaars, dus las je het weinige materiaal dat je wél had steeds opnieuw.

Nu ik het weer opnieuw lees vallen inderdaad de ‘gekke dingen’ op. In de eerste strip (over de gameboy) staan al wat foutjes, zoals ‘nU’, ‘gghad’ en ‘A1s’ (ipv een L staat er het nummer 1).

Sommige dingen waren eigenaardig, maar stonden ook zo omschreven in de Engelse versie. Zoals de Mario Land 1 Wereld 1 pagina (dit is pagina 7), waar het rechter middelste blok eindigt met:
NL: ‘Neem het mee en geef jezelf een extra leven… want dat verdien je!’.
EN: ‘Take it and give yourself an extra life… you deserve it!’
Het valt wel op dat de Nederlandse vertaler overal 3 uitroeptekens gebruikt ipv 2 uitroeptekens zoals in de Engelse vertaling.

Maar de vertaling die mij het meest opviel stond op pagina 6:
EN: ‘… help Mario to become Super Mario by finding a Super Mushroom. Find a Fire Flower, and Mario becomes Superball Mario.’
NL: ‘… moet je Mario helpen om Super Mario te worden door een Super-Paddestoel te vinden. Vind je bovendien een Vuurbloem, dan wordt hij zelfs Super de Super Mario’

Dus ‘Superball Mario’ werd ‘Super de Super Mario’.

Als kind heb ik ook menig uur zitten fantaseren over die bijzondere 2 controllers (MAX en Advantage). Een daarvan die de mogelijkheid had om games in slow motion af te laten spelen. Ondanks dat het blad, zoals je al schijft, eigenlijk gewoon een promotieblaadje was, heeft het menig uur van mijn jeugd gevuld en heb ik er leuke herinneringen aan. Maar koesterden wij dit blad vooral vanwege de schaarste (van informatie)? Als we toen al in een wereld hadden geleefd met veel meer aanbod hadden we waarschijnlijk onze ‘dorst naar kennis’ op veel meer manieren gestild, ipv hetzelfde ‘werk’ steeds weer opnieuw te bestuderen. Dit zal vast wel de ervaring zijn van de kinderen die nu (of eigenlijk de afgelopen ~20 jaar) opgroeien. Of dat beter of slechter is weet ik niet – het is in ieder geval heel anders. Hoe dan ook: ik kijk nostalgisch terug op de ‘mystiek’ die het destijds had voor mij.

Waarschijnlijk is de nostalgische waarde stukken groter dan de geldelijke.