Zo werkt Retroarch (3): Playlists maken en beheren

Na de belangrijkste basisinstellingen en installatie van de cores, is het tijd om playlists te maken. Dergelijke afspeellijsten zijn de elegantste manier om snel spellen op te starten in Retroarch.

Er zijn drie manieren om playlists te maken:

  1. Door een bestand of map te scannen en daarmee automatisch een lijst te genereren op basis van een eerder gedownloade database
  2. Door handmatig een lijst aan te leggen
  3. Via de opties die het Desktop Menu biedt

Overigens: als Retroarch open staat op je pc, kun je een spelbestand rechtstreeks in het Retroarch-venster of naar het icoon in de taakbalk slepen om te beginnen. Er moet wel een core beschikbaar zijn die het spel kan afspelen. Lekker simpel, maar ik veronderstel dat je liever mooie lijsten aanlegt, anders kun je dit hele artikel overslaan.

Manier 1: bestand of map automatisch scannen

In het hoofdmenu aan de linkerkant (in de ozone-interface) selecteer je Import Content. Vervolgens kies je Scan Directory als je een of meerdere mappen wilt importeren of Scan File om één bestand te importeren. Indien je de eerste optie kiest, selecteer dan <Scan this directory> wanneer je in de directory zit waarvan je de inhoud wilt importeren.

Als je slechts één bestand wilt toevoegen met Scan File, navigeer dan naar het juiste bestand en selecteer deze. Je kunt altijd een directory naar boven via Parent Directory.

Scan automatisch een directory, een afzonderlijk bestand of voer een handmatige scan uit

Retroarch matcht de bestanden die je importeert met de database die je eerder hebt gedownload/geüpdatet. Stel dat je een map vol Sega Master System-spellen importeert, dan zal Retroarch een afspeellijst aanmaken voor dat systeem. Alle herkende spellen worden daarin geplaatst.

Dit proces gaat vlotjes, maar heeft een groot nadeel: het matchen van titels verloopt verre van perfect. Bestandsnamen kunnen om allerlei redenen afwijken (versienummers, regio-informatie etc.) Daarmee bestaat de kans dat Retroarch de titel niet herkent en je playlist onvolledig is.

Manier 2: handmatig scannen

Het heeft daarom mijn voorkeur om afspeellijsten handmatig samen te stellen. Arbeidsintensief, maar je hebt meer controle over het eindresultaat.

  • Je kiest na Import Content voor Manual Scan.
  • Je selecteert eerst de Content Directory (de plek waar je spellen staan) op dezelfde manier als bij de automatische scan.
  • Kies een System Name uit de lijst. Dat is belangrijk omdat Retroarch zo weet om welk systeem het gaat en daar de juiste assets bij kan zoeken en database-info.
  • Als je de systeemnaam zelf wilt bepalen, een onbekend systeem wilt toevoegen of een eigen lijst wilt maken, kies dan Custom System Name. Zo niet, laat dit open.
  • Je kiest via Default Core welke core standaard moet worden gebruikt voor de spellen in de lijst. Je kunt dit ongedefinieerd houden als je wilt, je moet dan later zelf per spel een core toewijzen. Dat laatste is alleen handig als je lijst games bevat voor verschillende systemen.

Vervolgens een belangrijke: File Extensions. Hier bepaal je naar welke bestandextensies moet worden gezocht bij het scannen. Retroarch importeert bij een Manual Scan alléén de bestanden met de extensies die je hier zelf hebt aangegeven. Je kunt naar meerdere extensies tegelijk laten zoeken door tussen iedere extensie een spatie toe te voegen.

Vaak hebben games voor een bepaald systeem dezelfde extensie, maar Sega Megadrive-games komen bijvoorbeeld in .bin-, .md- én .smd-formaat. Super Nintendo-spellen kunnen zowel .smc- als .sfc-formaat zijn. Wat je hier invult, is dus afhankelijk van de inhoud van jouw harde schijf.

Opties onder ‘Manual Scan’

Scan Recursively is de volgende optie en betekent gewoon zoeken in de onderliggende mappen in een directory. Stel dat je in een map ‘Games’ voor meerdere systemen spellen in submappen bewaart, dan kun je ze op deze manier allemaal tegelijk importeren (let er dan wel op dat je alle extensies meepakt). Persoonlijk vind ik het overzichtelijker om per map te importeren, maar als je haast hebt, is dit misschien handig. Met Scan Inside Archives scant Retroarch ook ingepakte mappen in .zip-, .rar of .7z-formaat. Dit gebruik ik zelf vrijwel nooit.

Wil je spellen toevoegen aan een bestaande afspeellijst zonder de bestaande inhoud te wissen, laat dan Overwrite Existing Playlist uit. Wil je helemaal opnieuw beginnen met een lijst die je eerder bent begonnen, zet deze optie dan juist wél aan. Start Scan spreekt voor zich. Waarschijnlijk gaat het scannen heel snel.

Wanneer je spellen importeert die een vaste benaming van maximaal acht tekens vereisen zoals arcadespellen, zit je na het importeren opgescheept met onleesbare titels als avsp, ffight, sfii of mslug in je lijst. Je wilt natuurlijk gewoon de volledige titels zien. Omdat het teveel werk is om handmatig titels als sfii te veranderen in Street Fighter II, kun je zogeheten .dat-bestanden (database-bestanden) importeren via Arcade DAT File.

Door Arcade DAT Filter aan te zetten, worden bovendien alleen spellen geïmporteerd met een match in het .dat-bestand. Het bestand moet overeenkomen met je gebruikte core, zoals deze voor Final Burn Neo en deze voor MAME, twee bekende arcade-emulators. Als je dit goed doet, zet Retroarch afgekorte bestandsnamen van arcadegames om in uitgeschreven speltitels.

Manier 3: Desktop Menu

Gebruik je Retroarch op de pc, dan heb je ook de optie om afspeellijsten te maken via het Desktop Menu. Je komt hier via Main Menu > Show Desktop Menu.

In het venster dat opent, heb je grofweg drie kolommen. Links zie je de content browser, in het midden de content die je hebt ingeladen voor de geselecteerde afspeellijst. Rechts staat informatie over de core die je hebt geladen, of die hoort bij een spel dat je hebt geselecteerd.

In dit rechtermenu zie je ook of er bestanden missen voor een goede werking van de core, zoals BIOS-bestanden. Ontbreekt er iets, dan staat dit in rood (zie afbeelding onder). Aanwezige hulpbestanden staan in groen.

Je kunt in het Desktop Menu net zo goed games laden en spelen als in het ‘gewone’ menu. Deze omgeving is verder vooral handig om playlists te maken die niet gebonden zijn aan een bepaald systeem. Ideaal dus voor je eigenzinnige collecties zoals ‘Alle games van Hideo Kojima’, ‘Capcom-spellen gemaakt tussen 1990 en 1999’ of ‘Spellen met toetsenbordbesturing’.

Om hier een lijst te maken, ga je met je muis naar het linkergedeelte (de content browser) en selecteer je het tabje ‘Playlists’. Hier staan al vaste lijsten zoals afspeelgeschiedenis, favorieten en overzichten met afbeeldingen, video’s of muziek -die laat ik buiten beschouwing-. Ook eerder gemaakte playlists staan hier.

Desktop Menu van Retroarch in Windows

Klik met de rechtermuisknop op een leeg gedeelte en kies in het menuutje dat verschijnt voor New Playlist. Je kunt zelf een naam geven aan de lijst. Dan voeg je bestanden of de inhoud van complete directories toe door in het middelste deelvenster op de rechtermuisknop te klikken en te kiezen voor Add Entry, Add File(s) of Add Folder.

Je noteert vervolgens de naam van de game, de plek van het bestand op je apparaat, de gewenste core, welke database en de extensie(s). Kortom, eigenlijk dezelfde werkwijze als bij het uitvoeren van een Manual Scan, maar nu in een klassieke Windows-omgeving.

Bij het toevoegen van een hele map kun je overigens geen afzonderlijke namen aanpassen voordat je ze importeert. Zijn de games eenmaal in de lijst gezet, dan kun je ze wel weer afzonderlijk hernoemen. Nadeel is dat de weergave van je lijst bij iedere aanpassing weer helemaal naar boven scrollt. Bij een lijst van pak ‘m beet 200 games is dat superirritant. Makkelijker is om namen aan te passen in het ‘gewone’ Retroarch-menu via Rename na het selecteren van een titel.

Als je deze desktopweergave wilt gebruiken voor het maken van ‘klassieke’ afspeellijsten op basis van systemen, dan is het zaak dat je nauwkeurig de schrijfwijze volgt zoals je die in de Manual Scan kunt zien onder Content Directory. Doe je dat niet, dan hangt Retroarch er niet de juiste iconen en afbeeldingen aan.

Afspeellijsten beheren

Je kunt je playlists managen via het hoofdmenu van Retroarch. Daarvoor ga je via Settings naar Playlists. Hier vind je een waaier aan opties voor het weergeven van je lijsten, die ga ik niet allemaal stuk voor stuk behandelen. De meeste spreken voor zich. Je bepaalt bijvoorbeeld hoeveel games er in je afspeelgeschiedenis mogen staan en of alles in alfabetische volgorde moet.

Onder Manage Playlists kun je zaken aanpassen die je ook veelal in het Desktop Menu kunt veranderen. Zoals de Core Association (welke core de lijst standaard gebruikt) en welke afbeeldingen (assets). Ook kun je de lijsten opschonen door te ontdubbelen, nieuwe games in de directory aan de lijst toe te voegen of juist verwijderde titels weg te halen.

Met Portable Playlists kun je afspeellijsten overdragen naar een andere versie van Retroarch, zelfs op een ander systeem. Daarvoor moet je in alle versies van Retroarch waartussen je de lijsten wilt overdragen via Settings > Directory > File Browser een keuze maken voor de startdirectory vanaf waar Retroarch zoekt naar content. Deze directories hoeven niet hetzelfde te zijn in je verschillende versies, maar je moet wel een keuze hebben gemaakt anders dan <Default>.

Je afspeellijsten beheer je onder Settings > Playlists

Afspeellijsten in de Retroarch-map

Retroarch maakt dan een regel aan in je afspeellijsten (namelijk “base_content_directory”) die verwijst naar deze startdirectory. De locatie van de startdirectory wordt vervolgens automatisch aangepast bij het importeren van een playlist in de andere versie van Retroarch. Oók wanneer dit op een ander systeem of apparaat is. Dit werkt echter alleen bij playlists die je aanmaakt nadat je de optie Portable Playlists hebt aangezet.

Je vindt de afspeellijsten in de Retroarch-map op je computer onder de submap playlists. De lijsten hebben de extensie .lpl en zijn te verplaatsen en kopiëren als alle andere computerbestanden. Je kunt ze inzien en bewerken via Kladblok of Notepad++ ). Met wat handigheid kun je dit zelfs gebruiken om playlists te bewerken, op te schonen of nieuwe te maken.


De volgende keer leer ik je hoe je je speelervaring in Retroarch verrijkt met behulp van shaders en overlays. Verder hoe je per spel de controls aanpast en latency vermindert (inputvertraging). Ook toon ik hoe je ieder spelsysteem en titel naar jouw hand zet door middel van overrides.

Lees de voorgaande delen in deze Retroarch-serie:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.