Runners-up: Phoenix HD van Firi Games
De Dutch Game Awards 2011 zijn uitgereikt, inmiddels is duidelijk welke Nedergames de besten zijn van het afgelopen jaar. Hoewel ik me prima in de uitslag kan vinden, zijn enkele games waarvan ik erg onder de indruk ben, buiten de prijzen gebleven. Die titels geef ik in deze miniserie “runners-up” nog wat aandacht.
Ik trap af met Phoenix HD van Firi Games, een top down 2D-shoot ‘m up die genomineerd was in de categorie Best Mobile/Handheld game.
Phoenix HD is een free-to-play iOS game, gratis te spelen dus. Tegen betaling kun je meerdere speelbare vliegtuigjes beschikbaar maken, en toegang kopen tot de wereldwijde leaderboards. Met de beperkingen van de iPhone is goed omgesprongen: je schip vuurt automatisch dus je hebt geen vuurknop nodig (in dit soort games stop je toch nooit met schieten) en alleen je cockpit kan worden geraakt, zodat je jezelf niet in de weg zit wanneer je het schip met je vinger over het scherm beweegt.
De extra’s fighters die je via in-app aankopen kunt unlocken zijn meer dan alleen eye candy of een ander kleurtje, ieder vliegtuig verlangt een andere speelstijl. De Phoenix, het standaard schip, speelt als een klassiek shoot ‘m up-vliegtuig: je begint met een zwak kanonnetje en iedere powerup geeft je meer vuurkracht. De Corsair is een missile-boat waarmee je op de kanonnen van je vijanden kunt locken.
De Mirage is uitgerust met lasers: wanneer je dit schip helemaal stil houdt, schiet je een superkrachtige straal die gehakt maakt van alle sukkels die zo ongelukkig zijn in je vuurlinie te komen. Het addertje onder het gras is natuurlijk dat je het in deze game je niet kunt veroorloven om lang stil te blijven hangen, de kogels komen van alle kanten in deze bullet hell.
Kietelen
Sinds kort is een nieuw schip beschikbaar: de Shogun. Dit gevaarte heeft helemaal geen guns en zelfs powerups kun je op je buik schrijven. De Shogun haalt met een onzichtbaar zwaard uit naar vijanden op momenten dat je rakelings langs hun kogels scheert. Met goed oefenen reken je daarmee in no time af met de grootste slagschepen, maar je moet er uiteraard veel risico voor nemen. De Shogun heeft ook een elektrisch wapen voor wanneer je dichtbij een vijand bent, maar die lijkt vooral te kietelen.
Hartstikke leuk allemaal, maar wat maakt Phoenix HD zo langdurig speelbaar? Dat zijn de procedureel gegenereerde vijanden. Iedere vijand in de game heeft verschillende soorten kanonnen op z’n romp gemonteerd. De allerkleinsten hebben er maar één, de grootsten belagen je met wel 5 of 6 verschillende guns. Met behulp van algoritmen combineert de game de acht verschillende vijanden met 10 à 12 verschillende kanonnen (al heb ik ze niet kunnen tellen)
De verschillen zijn groot: zo vecht je de ene keer tegen een Reaper met machinegeweren, spread fire en clusterbommen, de andere keer tegen enkele Marauders die ingewikkelde patronen op je afvuren en af en toe een paar irritante boemerang-bullets die weer terugkomen nadat je ze hebt ontweken.
Genadeslag
De sleutel om succesvol punten binnen te sprokkelen is dat je je éérst richt op de kanonnen en geweren van je vijanden en ze pas de genadeslag geeft wanneer je ze hebt ontwapend. Wreed maar doeltreffend. Iedere wave aan vijanden die je overleeft zonder geraakt te worden, geeft je een multiplier. Deze gooit ook de moeilijkheidsgraad omhoog dus het blijft uitkijken geblazen.
Heeft Phoenix HD minpunten? Zeker. Zo hadden er wel meer verschillende achtergronden in mogen zitten en wat meer afwisselende muziek, hoewel de muziek die er in zit erg sfeervol is. Maar toch, elke dag als ik in de trein zit, roept de game mij vanuit m’n binnenzak toe: “Nog één keertje, dan gaan we voor drie miljoen punten.”
