Sony’s ijzeren gordijn
Deze column is eerder verschenen op de website van Control.
Het is maanden geleden dat ik voor het laatst iets in de Playstation Store heb gekocht. Niet dat er nooit wat interessants voor me bij zit, integendeel. Vorig jaar rond deze tijd kocht ik bijna iedere twee weken wel een game via Sony’s online shoppingkanaal. Het aanbod is in de tussentijd niet wezenlijk veranderd. Sterker, het is alleen maar méér en groter geworden.
Maar ik kan het niet. Letterlijk.
Ik kan om een of andere reden geen spellen meer downloaden via PSN. Of nou ja, gratis demo’s downloaden gaat nog wel, maar geld toevoegen aan mijn online portemonnee lukt niet meer. Het gevolg is dat ik geen betaalde games kan aanschaffen. Het was half april dat ik deze ontdekking deed en intussen is er niks veranderd. Elke poging mijnerzijds om een game in de Playstation Store te kopen sneuvelt op het cruciale betaalmoment. De enige traktatie is een stomme foutmelding met veel nummertjes op het scherm. Even speuren op internet en je vindt een stortvloed aan soortgelijke klaagzangen van Playstation-bezitters.
Gebeld met de Playstation helpdesk, waar ze vertelden dat het waarschijnlijk om onderhoud ging en dat het probleem snel opgelost zou zijn. Het is inmiddels wéken later en nog steeds geen enkele mogelijkheid om een game af te rekenen.
Je denkt misschien: waarom laat je het daar bij zitten? Bel ze plat, bestook ze met mailtjes, troll ze genadeloos op hun Facebook-pagina totdat ze bij Sony van hun luie reet komen en het probleem fixen. Maar eerlijk gezegd interesseert het me niet meer. Ik heb ontdekt dat de Playstation Store om pure impulsaankopen draait, voor mij althans. Toen het werkte, was het geweldig en rekende deze jongen tientallen titels per jaar af, soms gewoon om even 10 minuten te proberen. Nu het niet meer werkt, mis ik het geen seconde. Je gaat erover nadenken en rationaliseert het met: “ik heb toch al teveel spellen.”
Zelfs window-shopping is nu teveel moeite. Waarom zou je ook, als de verkoper je geld niet eens wil hebben al smijt je het zijn kant op? Het bekende logo met het boodschappentasje was ooit één van de meest selecteerde icoontjes van mijn Playstation 3. Nu leidt het een kwijnend, ongebruikt bestaan.
Een beetje aanbieder van betaalde online content weet dat ieder obstakel dat je voor de voeten van je klant werpt, het risico op afhaken vergroot. Maar iemand het betalen helemaal beletten, dat is geen obstakel meer, maar een ijzeren gordijn met een extra diepe greppel ervoor.
