Runners up: Adam’s Venture 2
De derde en laatste game die ik bespreek in deze kortlopende serie “runners up” is Adam’s Venture 2: Solomon’s Secret door Vertigo Games. Bij de Dutch Game Awards was deze adventuregame voor de PC genomineerd in de categorie best console/PC-game, waarin het kansloos ten onder ging tegen titanen als Killzone 3 en Gatling Gears.
Maar hoewel Adam’s Venture 2 zeker niet perfect is, gaat er een zekere charme van uit die ervoor zorgde dat ik veel langer bleef spelen dan ik zelf had verwacht.
Als speler heb je de controle over Adam Venture, een avonturier die door een organisatie genaamd de Clairvaux Corporation naar het Midden-Oosten is gestuurd om als archeloog annex schattenjagger aan het werk te gaan. Onderweg kom je er achter dat Clairvaux snode plannetjes heeft met enkele belangrijke ontdekkingen en is het zaak die te dwarsbomen.
Seksuele spanning
Adam’s Venture is opgezet als een episodische serie: het eerste deel ging over de zoektocht naar de Hof van Eden, (door mij overigens niet gespeeld) in deeltje twee ga je op zoek naar de tempel van Solomon in Jeruzalem.
Mocht je nu denken: “Goh, dat klinkt nogal Bijbels”, dan klopt dat. De makers wilden een op christelijke leest geschoeide game maken. Dat is doorgevoerd in zowel de thematisering als de gameplay. De hoofdpersonages Adam en zijn vrouwelijke kompaan Evelyn (Snap je ‘m?) zijn dan ook behoorlijk heilige boontjes.
Ondanks dat het een koppel lijkt te zijn, ontbreekt elke vorm van seksuele spanning die je in een broeierige woestijnomgeving misschien zou verwachten. Het tweetal draagt geen vuurwapens en ze hebben er een handje van nogal eens vrome teksten te prevelen.
In sommige Youtube-comments en reviews wordt de game vanwege het achterliggende gedachtengoed als “brainwashing religious crap” betiteld, maar om eerlijk te zijn vond ik die vermeende indoctrinatie nogal meevallen. Of je ter inspiratie put uit Griekse mythologie, geschiedenis, de bijbel of een potje voetbal is mij om het even, zolang het maar voor een interessante game zorgt.
De serie speelt zich af in de jaren twintig van de 20ste eeuw, wat de vergelijking met filmheld en collega-archeoloog Indiana Jones erg voor de hand liggend maakt. Dat Adam een geweldloze goody two shoes is, doet hem in vergelijking met charmeur en vechtersbaas Dr. Jones echter een zachtgekookt ei lijken.
“Deel toch eens een keer een pak slaag uit, man”, riep ik tegen het scherm wanneer Adam weer eens werd gepiepeld door de schoften van de hebberige Clairvaux Corporation. Knokken is geen optie, Adam moet het hebben van sluipen en slimmigheidjes.
Bijbelse sfeermakers
De game is gebouwd in de Unreal 3 engine en dat levert behoorlijk mooie plaatjes op. Ook de muziek is prima in orde. Ondanks dat de personages nogal glazig uit de ogen kijken, (gevalletje uncanny valley), is het visuele design in deze game dé sfeermaker, zelfs op mijn laptop die niet helemaal op de zware grafische pracht leek berekend. Samen met de vleug mystiek en (Bijbelse) geschiedenis zorgt dat voor de charme waar ik eerder op doelde.
Wat de illusie helaas soms verbreekt zijn de houterige controls en de slechte voice acting. Voor Adam en Evelyn valt dit nog mee, maar de bad guys klinken eerder als zeurderige onderwijzers met wasknijpers op hun neus dan de genadeloze plunderaars die het blijkbaar zijn.
Nog een kritiekpuntje: het saven van je game werkt nogal vreemd. De game slaat je sessie automatisch op na bepaalde checkpoints. Soms hoor je een geluidje dat aangeeft dat je zo’n checkpoint hebt gehaald, maar in mijn geval vaak ook niet. In dergelijke gevallen heb je dus geen idee of je het spel veilig kunt afsluiten zonder voortgang te verliezen.
Adam’s Venture 2 wint vooral punten op sfeer en intentie en minder op uitvoering. Om van het verhaal te genieten, moet je de makers hun misstapjes vergeven. Het wachten is nu op deel 3.
