Another Metroid 2 Remake (AM2R) is de fangame die het origineel én de officiële remake overtreft

De beste fangame die ik ooit speelde, deed het origineel verbleken. Dat is op zich niet zo’n prestatie, want dat origineel speelde je op een monochroom Game Boy-schermpje. Ik heb het over Another Metroid 2 Remake (AM2R), een onofficiële, van de grond af herbouwde versie van Metroid II: Return of Samus uit 1991. Beter dan het origineel uit 1991 dus, en eerlijk gezegd ook beter dan alle andere 2D-Metroid-games die daarvoor en sindsdien zijn verschenen.

Op deze site heb ik het fenomeen romhacks al vaker besproken: klassieke games die door liefhebbers flink onder handen zijn genomen om ze te verbeteren, veranderen of uitdagender te maken. AM2R: Return of Samus gaat veel verder dan dat. Dit is geen gepimpte Game Boy-ROM, maar een compleet vers product, met eigen code, graphics, muziek en gameplay mechanics.

Je struikelt op internet over dat soort projecten, waar de makers vaak vol goede moed aan beginnen, al worden ze zelden voltooid (Ik kijk nog steeds hoopvol, en waarschijnlijk tevergeefs, uit naar een volledige versie van Sonic 2 HD).

Advocaten houden niet van fangames

Dat zoveel fangames blijven steken in de fase van halffabrikaat, heeft niet enkel met motivatie te maken. Ook intellectueel eigendomsrecht kan dodelijk zijn. Zodra zo’n project genoeg aandacht krijgt, verschijnen advocaten van het rechthebbende gamebedrijf op het toneel, gewapend met een cease and desist-brief of een DMCA-takedown als juridisch equivalent van een atoombom.

Eén zo’n brief en alles gaat plat, omdat vrijwel iedereen z’n spullen bij Amerikaanse bedrijven host die gehouden zijn aan bovengenoemde maatregelen. Een voorbeeld van alweer jaren geleden was een 3D-remake van Chrono Trigger, genaamd Chrono Resurrection. Zag er fantastisch uit, maar eigenaar Squaresoft (tegenwoordig Square Enix) gooide er zo’n cease and desist-brief tegenaan en weg was het.

Niet alle bedrijven hanteren trouwens deze strategie, Sega werkt bijvoorbeeld graag samen met makers die hun games herinterpreteren, vaak in de vorm van een ‘vervolg’ dat de geest ademt van het origineel. Sonic Mania is daar het bekendste voorbeeld van: één van de best ontvangen Sonic-games in decennia.

Tien jaar ontwikkelen eindigt (bijna) in drama

Hoe dan ook, terug naar AM2R. Milton Guasti, de Argentijnse ontwikkelaar achter AM2R, wist gemotiveerd te blijven en leverde na een reeks demo’s zowaar een complete game af, gemaakt met ontwikkelplatform Game Maker (ooit begonnen als Nederlands product). Hij had er pak ‘m beet tien jaar voor nodig gehad en vanwege de kwaliteit van het project was hij tussentijds op de radar gekomen van fans en de bredere game-community.

Maar ook op die van het rechthebbende Nintendo: nog geen maand na de release, die hij zorgvuldig timede op de 30ste verjaardag van de allereerste Metroid, moest hij het project offline halen van Nintendo’s kordate advocatenleger.

Gedurende het decennium had zich een bonte stoet van nachtraven, hackers en hobbyisten om Guasti heen verzameld. Ze sleutelden, testten en bouwden mee aan wat ooit begon als een eenmansmissie. Guasti had de zegen gekregen van de wereldwijde fan-community en zelfs Metroid Database, de oudste fansite voor de spellenreeks, beloofde het eindresultaat te hosten. Nintendo gaf echter geen krimp en sommeerde verwijdering van alle assets waar copyright op rustte.

Een uitgebreide reconstructie van deze digitale tragedie lees je onder andere bij Vice. Spoiler: Guasti bleef niet met lege handen achter. Zijn talent werd opgemerkt en hij kreeg een job als level-designer voor de game Ori and the Will of the Wisps. Het internet vergeet bovendien nooit iets, dus als je weet waar je moet zoeken, is AM2R nog gewoon te downloaden.

Voortbouwen op het origineel

AM2R is in eerste instantie gemaakt voor PC en gooit het Game Boy-jasje resoluut overboord. De kern-gameplay is wel overeind gebleven. Voor wie nog nooit een Metroid-game heeft gespeeld: het gaat om een reeks sfeervolle sciencefiction-games met in de hoofdrol Samus Aran, een stille, geharnaste premiejager die vaak in haar eentje afgelegen planeten verkent. Dat is hier niet anders.

AM2R volgt in grote lijnen het verhaal en verloop van het originele Game Boy-spel en breidt dat tegelijk enorm uit. De gameplay in Metroid-games draait om het verkennen en langzaam toegang krijgen tot nieuwe gebieden dankzij upgrades die je onderweg vindt. De Metroids uit de titel zijn angstaanjagende wezens die de levenskracht uit elk organisch wezen zuigen en niets dan een lege huls achterlaten.

Ze hebben een connectie met de Chozo, een technologisch geavanceerd, maar inmiddels verdwenen vogelachtig ras. Zij hebben Samus als wees opgevangen en getraind. Hun nalatenschap, technologie en ruïnes vormen de basis van veel Metroid-verhalen. Zo ook in Metroid II (en dus AM2R), waarin Samus afreist naar SR388, de thuisplaneet van de Metroids, om ze allemaal uit te roeien.

En hoe speelt het?

Guasti en co. hebben de planeet herontworpen met een grafische stijl à la Metroid: Zero Mission voor de Game Boy Advance (wat dan weer een officiële remake was van de originele Metroid voor de NES uit 1986). In tegenstelling tot Zero Mission, dat de speler behoorlijk aan het handje nam, sta je er in AM2R heel ouderwets grotendeels alleen voor.

Er wordt weinig uitgelegd over je volgende stap of waar je heen moet, maar als je goed oplet en alle vaardigheden inzet die je op dat moment hebt, vind je de oplossing. Foeteren dat er ‘gewoon een fout in de game moet zitten’ omdat je er écht niet uitkomt, hoort er helemaal bij. Weet dat alles klopt als een bus. Je moet gewoon beter zoeken. Wat helpt is dat de besturing echt haarscherp is, evenals de visuele en auditieve feedback op alles wat je doet.

Allerlei toevoegingen

Het begin van de game doet denken aan het origineel. Ouwe rotten herkennen wat vijanden, de manier waarop een onderaards gangenstelsel zich in tweëen splitst en de locaties van de eerste Metroids. Het roept een gevoel van herkenning op.

Dat blijft op sleutelmomenten zo, al heeft Guasti compleet nieuwe omgevingen toegevoegd die niet alleen veel meer gameplay bieden, maar ook -grotendeels zonder woorden- meer vertellen over de moordzuchtige Metroids, de Chozo en het team onderzoekers en militairen dat hoofdrolspeler Samus voorging in de krochten van SR388.

Zo is er een hydro station toegevoegd met waterpuzzels, een industriecomplex, een energieverdeelstation en een geheim laboratorium. Je stuit op verlaten mijnapparatuur waarmee je tunnels moet graven en bestuurt zelfs kort een robotje dat je veilig door een fabriek moet loodsen vol cirkelzagen, stapels afgedankte granaten en drukpersen.

Guasti heeft ook een complex stelsel van buizen toegevoegd waarmee je (als je de ingangen eenmaal hebt ontdekt) snel van het ene gebied naar het andere kunt reizen, als een soort fast-travelsysteem.

Nieuwe eindbazen

Het origineel had naast de Metroids slechts één andere boss. Guasti heeft verschillende nieuwe toegevoegd die behoorlijk uitdagend zijn, en bovendien gewoon cool. De Torizo is een Chozo-standbeeld dat tot leven komt. Gebeurt wel in meer Metroid-games, maar deze blijkt te kunnen vliegen nadat je ‘m wat schade hebt toegebracht. Je dient je zojuist opgedane space jump-skill meteen toe te passen om dit gevecht te overleven. Zie de video hieronder:

The Tester is een machine die Samus’ eigen wapens tegen haar gebruikt. Tijdens dit gevecht verandert AM2R tijdelijk in een bullet hell-shooter. Supercool en origineel. Andere bosses zijn Serris en Arachnus. Die laatste is de enige niet-Metroid boss uit het origineel, maar dan geüpgraded. De eerste komt oorspronkelijk uit Metroid Fusion.

Alles voelt goed

Voor al die nieuwe of verbeterde bosses geldt dat ze helemaal passend zijn gemaakt binnen het grotere Metroid-verhaal. Hetzelfde geldt voor de gewone vijanden, de omgevingen, de achtergrondmuziek en de puzzels. Het voelt nooit gekunsteld aan, wat je nog wel eens kunt hebben met fangames of romhacks: dat de maker zich iets teveel uitleeft en de gekste dingen bedenkt die eigenlijk helemaal niet passen.

Guasti pakt op de juiste momenten uit, maar weet ook hoe ver hij moet gaan. Dat geldt net zo goed voor de vaardigheden die Samus opdoet, zoals de eerder genoemde space jump, of de ‘shine spark’. Méér dan in officiële Metroid-games, moet je deze skills helemaal onder de knie krijgen. Als je alle geheimen wilt vinden, moet je er meester in worden. Het blijft echter altijd eerlijk.

Community-updates

Toen Nintendo in 2016 de stekker uit het project trok, was dat voor de community geen reden om op te geven. Integendeel. Ze namen het stokje van Milton Guasti over en bleven onvermoeibaar verder sleutelen. De laatste versie van Guasti was 1.1, de community bracht het spel tot versie 1.5.5.

Toevoegingen betreffen bugfixes, grafische verbeteringen (ook widescreen!), een randomizer, een new game+ modus, extra moeilijkheidsgraden en meer verhalende content. Zo kreeg de Metroid-lore een fikse uitbreiding met nieuwe logboekverhalen, nieuwe trooper logs, een geheime Chozo-boodschap en zelfs een extra einde voor spelers die voor 100 procent van de geheimen gaan.

Vergelijking met officiële remake

Dat Nintendo er zo op gebrand was om AM2R de nek om te draaien, komt ongetwijfeld ook door de eigen, officiële remake van het Game boy-origineel. Metroid: Samus Returns kwam in 2017 uit voor de Nintendo 3DS. De ontwikkelaars kozen voor een compleet andere aanpak dan hun clandestiene collega Guasti. Samus Returns speelt als een 2D-game, maar de graphics zijn uit polygonen opgebouwd, in tegenstelling tot de pixel-art van AM2R.

Er ligt wat meer nadruk op actie en een belangrijke toevoeging is de melee counter, waarmee Samus haar armkanon gebruikt om vijanden of projectielen terug te slaan. Bij Nintendo waren ze daarmee in hun nopjes, want deze zelfde techniek keerde terug in Metroid Dread uit 2021.

Ik heb Samus Returns even gespeeld en hoewel ik het misschien te snel heb beoordeeld, vind ik dat het geenszins het niveau haalt van AM2R. De melee counter vind ik een gimmick die de vaart eruit haalt. De 3D-graphics vind ik er wat basic uitzien, ze missen alle charme van de fangame. Terwijl Samus in AM2R soepeltjes door de omgevingen glijdt, bestuurt ze in Samus Returns als een houterige paspop.

Wanneer ik deze officiële remake speel, verlang ik telkens terug naar de onofficiële versie. Zeer dubieus, ik weet het. Ik ben als een overspelige echtgenoot die tussen de lakens met zijn vrouw zijn minnares niet kan vergeten.

Hoe kun je AM2R spelen?

Het spel werd naast Windows geschikt gemaakt voor Mac, Linux en Android. Via de speciale AM2RLauncher brouw je zelf de versie die jij het liefste speelt. De launcher en de updates zijn helemaal legaal omdat ze geen materiaal bevatten dat door copyright is beschermd.

Het enige ingrediënt dat je moet toevoegen, is versie 1.1 van AM2R. Die mag officieel niet bestaan, maar zoals het gebod luidt: Google en gij zult vinden.