Stateside (6): Roadtrip naar Malibu en Santa Monica

Donderdag 23 oktober 2008

Tussen het leren van ‘midterms’ en het schrijven van papers door (ik doe heus wel eens wat wat hier), is hier live vanuit de universiteitsbibliotheek een bericht over m’n roadtrip naar Malibu en Santa Monica. Het is alweer een paar weken geleden dat ik dit tochtje maakte, toen het nog niet zo druk was met schoolwerk als nu. Dat waren nog ‘ns tijden…

Eerste keer autorijden in de VS

Samen met de Nieuw-Zeelanders/Britten Dylan, Matt, Andy, Rachel, Jenny en Fiona ben ik naar het zuidelijk gelegen Malibu gereden. We huurden een ruime zevenzitter en aangezien ik de enige was van boven de 25, was ik uitverkoren om de auto te besturen. (Als je onder de 25 bent, betaal je extra borg omdat je dan een ‘onervaren chauffeur’ bent) De eerste keer autorijden in de VS, dat was best een bijzondere ervaring. Er zijn geen ongelukken gebeurd, met dank aan de remmen die zó goed waren dat alle passagiers bij het minste tikje op het rempedaal al naar voren vlogen.

Op de landkaart lijkt Malibu heel dicht bij Santa Barbara te liggen, maar je bent zeker een uur onderweg. De afstanden zijn hier nu eenmaal veel groter dan in Nederland, maar de maximum snelheid ligt ook een stuk lager. Op de snelweg mag je niet harder dan 65 mijl gaan, omgerekend zo’n 100 kilometer per uur. Op een snelweg met aan elke kant zes rijstroken heb je in elk geval voldoende mogelijkheden om langzaam rijdend verkeer in te halen. Van rijbaan wisselen gebeurt overigens weinig: ‘keep your lane’ is het voorschrift.

Steenrijke kustplaats

Malibu is eigenlijk niet veel meer dan een heleboel villa’s langs de kust. Het stadje staat vooral bekend om de vele beroemdheden die er wonen, maar we hebben er helaas geen gezien. Wat we wél hebben gezien: veel zon, een schitterend uitzicht op de zee vanaf de snelweg (de Pacific Coast Highway) en veel dure auto’s. Je kunt duidelijk zien dat de bewoners van Malibu steenrijk zijn. Van een kredietcrisis was hier op het eerste gezicht niks te merken.

Omdat het voor Europese begrippen zo’n gekke stad is, zonder centrum en erg uitgespreid, moest ik nogal lang zoeken tot ik een goede plek had gevonden om het strand op te komen. Bij mijn eerste poging reed ik bijna door de poorten van een kapitale villa, de tweede keer liep bijna op spookrijden uit, maar de derde keer was het raak. Bekijk de foto’s om een indruk te krijgen van het idyllische strand.

Schietpartijen op de snelweg?

Vanuit Malibu zijn we nog verder doorgereden naar Santa Monica, dat binnen de stadsgrenzen van Los Angeles ligt. Zodra je op de rondwegen van LA belandt, kun je je klaar maken voor een stevig avontuur. Overal auto’s, zover het oog reikt, want in Los Angeles gaat niemand te voet en openbaar vervoer is alleen voor zwervers. Een invoegstrook lijkt daar eerder op een parkeerplaats, zo druk is het daar.

Er zijn zelfs verhalen over schietpartijen op de snelweg. Het zou een bijzondere attractie zijn, maar we zijn gewoon veilig thuisgekomen. Op de terugweg zijn we maar één keer verdwaald en kwamen we uit bij een marinebasis. De zon zakte tijdens de terugrit langzaam in zee en iedereen dacht: dit was een mooie dag.

Deel 6 uit de serie verslagen over mijn Amerikaanse studietijd aan de University of California in Santa Barbara (UCSB) in 2008. Deel 7 vind je hier. De vorige delen teruglezen? Zie deel 1, deel 2, deel 3, deel 4 en deel 5.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.